pluskać

pluskać
глаг.
• всплескивать
• плескать
• плескаться
* * *
plu|skać
\pluskaćska/\pluskaćszcze, \pluskaćszcz несов. 1. плескать; шуметь;

fale \pluskaćszcza плещут волны; deszcz \pluskaćszcze шумит дождь;

2. шлёпать, хлюпать (по воде, грязи)
+

2. chlupać

* * *
pluska / pluszcze, pluszcz несов.
1) плеска́ть; шуме́ть

fale pluszczą — пле́щут во́лны

deszcz pluszcze — шуми́т дождь

2) шлёпать, хлю́пать (по воде, грязи)
Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "pluskać" в других словарях:

  • pluskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa a. IIa, pluskaćam, || pluszczę, pluskaća || pluszcze, pluskaćają || pluszczą {{/stl 8}}– plusnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, pluskaćnę, pluśnie, pluśnij, pluskaćnął, pluskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pluskać — ndk I, pluskaćam, pluskaćasz, pluskaćają, pluskaćaj, pluskaćał a. IX pluszczę, pluszczesz, pluszcz plusnąć dk Va, pluskaćnę, pluśniesz, pluśnij, pluskaćnął, pluskaćnęła, pluskaćnęli, pluskaćnąwszy 1. «o cieczy: przelewać się, uderzać o coś,… …   Słownik języka polskiego

  • pluskać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} poruszać się w wodzie, rozpryskując ją i wywołując pluski; kąpać się, myć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pluskać się w jeziorze, w łazience. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • plusnąć — → pluskać …   Słownik języka polskiego

  • плюснуть — плюсну, плюснуться, плюхнуть, плюха, плюх, плюхать, укр. плюснути, плюсь!, плюхнути, плющати плескаться , блр. плюснуць, плюхнуць ударить ладонью , плюсь!, плющець лить, как из ведра (о дожде) , ст. слав. плюскъ шум (Супр.), болг. плюсна хлопаю …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • pluskanie — n I 1. rzecz. od pluskać. 2. lm D. pluskanieań «odgłos spowodowany uderzeniem czegoś o ciecz lub cieczy o coś; plusk» Od jeziora dobiegało pluskanie. pluskanie się rzecz. od pluskać się …   Słownik języka polskiego

  • ciamkać — ndk I, ciamkaćam, ciamkaćasz, ciamkaćają, ciamkaćaj, ciamkaćał 1. «jeść głośno; mlaskać» 2. «o substancjach płynnych lub półpłynnych: chlupać, chlupotać, pluskać» Błoto ciamkało pod nogami …   Słownik języka polskiego

  • kąpać — ndk IX, kąpaćpię, kąpaćpiesz, kąp, kąpaćał, kąpaćany 1. «zanurzać, moczyć kogoś w wodzie w celu umycia lub w celach leczniczych» Kąpać dziecko w wanience. ◊ W gorącej wodzie, w ukropie kąpany «działający raptownie, bez namysłu; impulsywny,… …   Słownik języka polskiego

  • mlaskać — ndk I, mlaskaćam, mlaskaćasz, mlaskaćają, mlaskaćaj, mlaskaćał, a. IX, mlaszczę, mlaszczesz, mlaszcz mlasnąć dk Va, mlaskaćnę, mlaśniesz, mlaśnij, mlaskaćnął, mlaskaćnęła, mlaskaćnęli, mlaskaćnąwszy 1. «poruszając odpowiednio wargami, językiem… …   Słownik języka polskiego

  • brodzik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D a || u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płytki basen do bezpiecznego kąpania się, przeznaczony głównie dla dzieci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pluskać się, taplać się, baraszkować w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pluskanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. pluskać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} odgłos wydawany przez ciecz uderzaną czymś lub poruszającą się i …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»